Dag 10: Than Chuong - Huong Khe: 103km

29 oktober 2019 - Huong Khe, Vietnam

Ik voel nog wel wat gerommel in mijn buik, maar hen verder geen nachtelijke toilet bezoekjes meer gehad. Ik krijg een mager ontbijt in de homestay en maak me klaar om te fietsen. Vandaag begin ik aan de Ho Chi Minh (HCM) trail, de oude verbindingsweg tussen noord en zuid Vietnam. Het zou een prachtige route door de bergen en jungle moeten zijn, deze werd vroeger gebruikt tijdens de Vietnam oorlog om troepen en levensmiddelen te infiltreren. De route begint prachtig langs de thee plantages, erg mooi. Maar ik moet zeggen, in Maleisië vond ik ze wel mooier. Ik fiets kilometers weer door de heuvels, het is erg dun bevolkt, weg is zeer goed onderhouden en er is nauwelijks verkeer. Ook het weer is perfect, het is bewolkt maar het is voor het eerst de hele dag droog! Ik zit not niet leker op de fiets, ik voel me zo bekeken en ben bang bij elke scooter die langzamer gaat rijden in mijn buurt dat er iets gaat gebeuren. Ik stop vroeg om te lunchen want ik heb al vrij snel honger. Het is iets nieuws wat ik eet, meestal krijg ik maar een paar verschillende gerechten onderweg. Het is een rijstgerechten, com rang, dat wordt klaargemaakt in een wok waar door een soort mixer continue wordt geen geroerd. Het smaakt kokos achtig, heel lekker. Als ik verder fiets zijn de schoolkinderen weer net uit. Het valt me op dat de afgelopen dagen ik ze vaker op een elektrische scooter zie dan op de fiets. Best bizar om te zien, van die kleine hummels op een scooter. Gelukkig zijn ze elektrisch en kunnen ze niet heel hard. Verderop zie ik een heel klein, veel te dun katje in de berm liggen. Het is heel zielig aan het miauwen. Er is niks in de buurt en ik zie ook geen mama poes. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen het daar achter te laten. Ik til het op en fiets door met een hand, terwijl het katje op mijn arm ligt. En wat nu? Het liefst zou ik hem in mijn fietstas doen om er onderweg voor te zorgen. Maar dat is een te gek idee. Ik zet hem af bij het eerst volgende groepje huizen. Het katje begint te gillen als ik het op de grond zet en gaat direct tussen mijn benen staan. Wat een lieverd, maar ik moet hem toch echt achterlaten. Als ik wegfiets loopt 't nog een stuk miawend achter me aan, ik hoop dat hij het haalt. Dan hoor ik iets regelmatigs tikken. Wat is dit? Jan heeft voor het eerst een geluidje wat ik niet ken en me niet bevalt. Ik ga straks na aankomst maar even op onderzoek uit waar dat tikje vandaag komt. Als ik aangekomen ben in Huong Khe, ga ik naar een hotel in het centrum. De van het hotel kan geen Engels. Hij geeft me een kamer voor 300.000 dong, terwijl er op de muur staat 250.000. Daar trap ik niet in. Ik vraag of eerst de kamer mag zien. Maar goed ook, want als we de kamer op komen is het bed nog helemaal overhoop. De volgende kamer ook. De laatste is raak, deze is voor Vietnamese begrippen schoon. Als ik wil betalen heeft de jongen geen wisselgeld en maakt het mijn probleem dat ik geen gepast geld heb. Vervolgens vraagt hij of ik voor hem een paar dollars of euro's heb, als souvenir. Probeert hij me eerst meer voor de kamer te laten betalen en dan vraagt hij ook nog om meer geld. Volgens mij snapt hij echt niet dat hij opdringerig doet en het onbeleefd is om dit te vragen. Voor ons in ieder geval, misschien is het hier heel normaal zoals veel andere, voor mij, gekke dingen. Nadat ik gedoucht heb ga ik het stadje in. Ik rook al de hele tijd iets heel lekkers, het blijkt popcorn te zijn. Ik koop een veel te grote zak popcorn en ga aan een tafelfje erachter zitten. Vervolgens komen er meerdere vrouwen een praatje maken. De een is Engels lerares, ze geeft zelf toe dat ze niet goed Engels kan, en de andere kunnen geen Engels. Dus wordt het een ordinaire fotoshoot. Met Google translate vraagt het popcorn vrouwtje of ik blijf eten. Lijkt me gezellig, de vrouw gaat de keuken in, dus blijf ik weer alleen achter. Een man komt bij me aan tafel zitten. Google translate verteld: 'You are so beautiful' ' I like you so much' 'Vietnam loves you' 'umarried'. Ik kijk strak vooruit en wijs naar m'n ring en laat een foto van Clo en mij zien en zeg maar dat we getrouwd zijn. Hij wordt steeds irritanter en gaat op me leunen, ik duw hem van me af. Gelukkig gaan we op dat moment aan tafel. Hij blijft even mee aan tafel zitten maar gaat dan gelukkig weg. In het midden van de tafel staat een pan met soep op een vuurtje. Een hele kip ligt ernaast (met echt alle onderdelen: hoofd, poten, klauwen, lever) en wordt samen met hele dunne paddenstoelen en paksoy in de soep op 't vuur gegooid. Het smaakt lekker. Totdat die vent weer terug komt en handtastelijk wordt en me probeert te zoenen. Gewoon waar die familie bij is. De familie begint (denk ongemakkelijk) te lachen, ik duw die vent weg en sta op van tafel. Ik bedank snel de familie voor het eten. Onderweg naar buiten probeert hij het nog een keer en er komt nog een kerel die me ook vastpakt. Ik duw ook hem van me af en loop snel naar mijn hotel. Ik sluit me op op mijn kamer. Waarom moet dit nou. Morgen ga ik naar een grotere stad fietsen. Daar ga ik een nieuw plan maken, want ben er helemaal klaar mee om zo benaderd te worden en mezelf aan deze risico's bloot te stellen. 

Totaal aantal kilometers: 815km

Foto’s

3 Reacties

  1. Francois:
    29 oktober 2019
    Op deze manier is de lol van een vakantie snel voorbij Luca!
    Blijf je goed op jezelf letten.

    (Snap ook niet dat sommige mannen zich zo moeten gedragen 🙁)
  2. Clo:
    30 oktober 2019
    wat een narigheid allemaal :( :( :(
    je zou toch hopen dat je op fietsvakantie kan genieten van de natuur om je heen ipv steeds met al die mongolen te moeten dealen
  3. Marlie:
    30 oktober 2019
    Gadverdamme Luca, wát een pech met die idioten...laat ze a.u.b. niet je reisplezier vergallen.
    Héél verstandig om een 'veiliger' plan te maken voor jezelf.
    Veel succes en ik hoop dat je weer gauw met volle teugen kunt genieten van je avontuurlijke reis!
    Dikke knuffels van Marlie.