Dag 19: Dinh Thanh - Quy Nhon 103km

10 november 2019 - Qui Nhon, Vietnam

Vannacht hebben we niks gemerkt van de storm, maar we sliepen dan ook echt in een bunker. Maar nu we zelf de storm app gedownload hebben zien we dat toch komende nacht de storm aan land gaat komen, precies waar wij vannacht gepland hebben te overnachten. Gewetensvraag, gaan we door en maken we weer even flink wat kilometers of blijven we hier in dit nietszeggende dorp. We kiezen voor avontuur en gaan op pad. Onze host kijk ons met verbaasde ogen aan en vraagt of we wel begrijpen dat er storm op komst is. We laten de storm app zien, dus ze geloofd dat we weten waar we aan beginnen. Ze gaat ontbijt voor ons halen en na het ontbijt vertrekken we. Eerst merken we met name dat het waait, maar naar een paar honderd meter begint het te regenen. We besluiten om de rit zo snel mogelijk af te ronden, want we voelen aan alles aan dat het zomaar echt kan omslaan. Pik zwarte wolken hangen er voor ons, soms voelen we flinke windstoten. Ik fiets rond de 30km/uur maar gezien deze omstandigheden willen flink tempo maken. Ik hou me vast aan de achterkant van Merel haar scooter, samen staan we sterk. En zo racen we dan over de wegen. Het gaat steeds harder regenen en op een gegeven moment zijn delen van de weg enorm diepe plassen. We rijden er dwars doorheen, eerst nog met opgetrokken benen. Maar we zijn toch al zo nat dus op een gegeven moment racen we gillend en lachend door de plassen. Wat een feest, maar toch wel lekker dat we tempo maken. Zonder stop rijden we door, ik heb het soms best zwaar want moet keihard meetrappen, maar dat houd me warm. Als we aankomen bij 't hotelletje wat we hadden uitgekozen, maar nog niet geboekt, is het gesloten. Wat nu? Er komt een buurvrouwtje naar ons toe, ze gebaard dat we (denk ik) 5 minuten moeten wachten. Dan komt er een jongen die Engels spreekt, hij verteld dat als we de hoek om rijden dat we dan bij hem in zijn hotel kunnen inchecken. Top, we rijden de hoek om en kunnen onze tweewielers onder het hotel parkeren. Druipend lopen we naar boven. De jongen wijst ons een kamer aan. We zetten direct de douche aan, gelukkig de warmste douche tot nu toe in Vietnam. Samen springen we met kleren en al de douche onder. Lachend staan we samen onder de douche, heerlijk warm. Meteen alle kleding gewassen en daarna lopen we het stadje in. Eigenlijk lopen we 50 meter want het is zo'n guur weer. We duiken een koffie tentje in, het is er heerlijk warm. De koffie tent sluit vrij vroeg vanwege de storm. We gaan terug naar ons hotel en we komen erachter dat echt alles dicht gaat binnen korte tijd en even later valt ook de stroom uit. We krijgen een kaarsje voor op onze kamer en gooien actie in de taxi, we gaan naar het winkeltje tegenover ons hotel. De deur van de winkel staat op een kier, ze hebben wat chips en verder pennen en schriften. We kopen wat chips en gaan terug naar het hotel rennend door de regen. Door deze paar meter zijn we al kletsklieder nat. Als we terug komen houden we weer een onderlinge vergadering over hoe dit verder aan te pakken want lunch en avondeten met chips is niet echt je van het om de storm door te komen. We lenen de paraplu van de parkeerwacht en glibberen naar een grotere supermarkt om meer inkopen te doen. Eenmaal aangekomen bij de supermarkt doen we goede inkopen: wijn, groeten vis en rijst, mango, chocolade, yoghurt. Alles in ieder geval waar we zin in hebben. Terug bij het hotel begint het al te schemeren. We zitten in de gemeenschappelijke hal waar nog wel wat daglicht is. En wat doe je als er verder niks te doen is, we openen maar alvast onze fles wijn en nodigen de jongen van de receptie uit voor een toast gezien we de enige gasten zijn hier. We komen er al vrij snel achter dat we de avond met een fles wijn niet gaan overleven. Dus de receptionist springt nog even zijn scooter op en komt terug met echt extreem veel bier en snacks. Het gaat er hard doorheen en om 20.00 liggen we er eigenlijk al vanaf. We gaan nog chillen op bed en laten de typhoon over ons heen razen vannacht. Want tussen 0.00 en 6.00 gaat het oog over ons heen, terwijl wij hopelijk in dromenland liggen.

Totaal aantal kilometers: 1566km

Foto’s

2 Reacties

  1. Giaco:
    10 november 2019
    Oei oei het woei
    Door het oog van de orkaan
    Welterusten
  2. Francois:
    10 november 2019
    Succes dames, hopelijk merken jullie er vannacht weinig van.
    Als het meevalt dan morgen weer onderweg!