Lombok

Vandaag gaan we naar Lombok met een ferry. Vroeg in de ochtend nemen we een taxi richting de haven. We dachten via een app een taxi rit te kunnen boeken, maar met de app kunnen we niet zo ver. Gelukkig heb ik nog een nummer van een taxi in mijn telefoon staan en neemt de jongen op dit tijdstip op. Blijkbaar is hij jarig, en hij brengt ons in de vroege ochtend weg, wat een held. De ferry stopt onderweg eerst nog bij de Gili eilanden, die vlakbij Lombok liggen. Iedereen verlaat hier de ferry. Merel en ik, samen met drie Zuid-Afrikaanse jongens en een Amerikaans meisje blijven over tot aan Lombok. Dit is wel wat anders dan Bali. We worden bij het aan land komen meteen achtervolgt door allemaal mannen die ons allemaal een taxi rit aanbieden. Mensen en goederen worden vervoerd met paard en wagen. Gelukkig hebben we nu de Zuid-Afrikaanse surf jongens bij ons, wat iets veiliger voelt, en boeken we met z'n alle een taxi. We zetten eerst de andere af in een eerder gelegen stadje, Kuta, en de taxi rijdt verder met ons. Ons dorpje, Gerupuk, is letterlijk een straat aan zee in een baai. Er zijn wat restaurantjes en winkeltjes en dat is het dan ook. Ons huis ligt aan een helder blauwe zee, het is een soort groot dak gemaakt van bamboe, wat aan alle kanten open is. Het heeft een grote woonkamer en met open keuken en bar. Ook ons bed en de badkamer zijn onder het dak maar er zijn geen ramen. Echt lekker buiten leven wordt dit dus. Het is onwijs warm en droog op Lombok. De natuur ziet er uitgedroogd uit, en we snappen wel waarom want het is echt bloedheet. Ondanks dat Bali al heel anders was dan de reis in Vietnam, hebben we daar toch vrij veel ondernomen en weinig echt ontspannen. Zoals het er hier uit ziet, moet dat hier wel gaan lukken. Als we door de enige straat in het dorp lopen, spreekt Ranga ons aan. Hij is onze surf instructeur. We spreken af om de volgende dag het water op te gaan. De volgende dag doen we lekker rustig aan en gaan aan het einde van de dag voor onze eerste surfsessie. We worden opgehaald met de boot en varen naar een plek waar de beste golven van Lombok zijn. Als we aankomen geloven we onze ogen niet, wat een enorme golven, fantastisch dit! Achteraf horen we dat ze soms nog drie keer hoger zijn op deze plek. Het is echt fantastisch om op deze golven te surfen. Maar ik heb het er zwaar mee, mijn benen zijn wel getraind, maar dit is andere koek. Na elke golf is het flink aanpoten om terug te komen om weer opnieuw te beginnen. Voor Merel is het haar eerste keer, erg pittig op deze manier in deze golven. Het zouden beginners golven zijn, maar ik weet het net niet hoor. Als we terug komen zijn we afgepijgerd en gaan lekker uit eten bij een restaurantje in de straat en krijgen een verse vis curry. De volgende dag gaan we naar Kuta, ontbijten daar heerlijk en ik heb al dagen zin in een lekkere cappuccino, die ze daar hebben. Toevallig komen we de groep tegen waarmee we op de heenreis samen gereisd hadden en drinken nog wat met hun. Daarna doen doen wat inkopen en op de terugweg gaan we ontspannen in de baai naast die van ons. Het water is echt super helder blauw, het zand wit en er staat een heerlijk briesje. 's Avonds dansen we in het zand bij zonsondergang en eten we een heerlijk vers visje van de grill. We zijn allebei bekaf. Ik merk dat ik het slechte slapen van afgelopen weken eindelijk een beetje kan inhalen. We gaan vroeg naar bed, slapen relatief uit en dutten lekker overdag op 't strand. De dag erna gaan we weer lekker surfen, deze keer zijn de golven iets minder hoog, maar eigenlijk nog steeds erg hoog. Een van de Zuid-Afrikaanse jongens gaat met ons mee op de boot en na de surf sessie komen ook de andere van de groep. Bij een restaurantje waar we de enige gasten zijn bestellen we een BBQ voor 6 personen met heerlijk vers gevangen vis. In de tussentijd wanneer het vuurtje aan het smeulen is, gaan we verderop poolen. Ondanks dat dit dorp heel klein is, zijn er toch nog wel wat leuke activiteiten. En zo herhalen zich de dagen hier, lekker luieren op het strand afgewisseld met surfsessies met de Kuta groep. Dit is het leven! De laatste surfsessie is minder geslaagd, na direct een bijna verdrinkt ervaring te hebben en direct daarna me te snijden aan de vinnen hou ik het voor gezien. Ondanks dat incidentje voel ik me echt tot rust komen en heb zin om de drukte in Nederland weer aan de gaan. Ik lees een boek over vrouwen met bijzondere reizen. Het eindigde met: 'Lach. Ontspan. Boogie. Dans.' Klinkt als een goed levensmotto! Op de laatste dag in Lombok nemen Merel en ik samen een taxi naar de haven. Merel op de boot naar Gili Air en ik ga terug naar Bali. Hier scheiden dan onze wegen na bijna vijf fantastische weken samen. Voor we het weten moet Merel opeens de boot op, geen tijd voor echt afscheid dus. Misschien maar goed ook, want anders wordt het misschien nog een emotionele bende. Dat zal wel weer even wennen zijn om alleen te zijn. Maar ook goed om even terug te kijken op de mooie reis die we samen hebben gemaakt.